HÜRRİYET

2 Ekim 2012 Salı

GORKİ (BENİM ÜNİVERSİTELERİM)


*  Ne kılığa girerse girsin Tanrı herkesi tanır.
*  Ban alışılagelmişin üstünde bir eşya yaratabilecek bir odun parçasına bakan marangozlar gibi bakıyorlardı.
*  Bazen zekamın gelişmesini yöneten gücün, bütün ağırlığıyla üstüme çöktüğünü hissediyordum.
*  İnsanın eleştiri hakkı olabilmesi için, bir gerçeğe inanması gerekir.
*  Keskin sözcüklerin altında çoğunlukla zayıf ve iki yüzlü düşünceler yatar.
*  İnsanlar unutmaya avunmaya çalışıyorlar, öğrenmeye değil.
*  Bu gün de halklar düşmanlarıyla birlik olup gerçek dostlarının üstüne yürüyorlar. Ama halklar bunu kendi            rızalarıyla yapmıyorlar, onları bu yola itiyorlar, bunu yapmaya zorluyorlar. Sizin Flavis'unuz benim ne işime yarar.
*  Bu soru karşıma bir duvar gibi dikilmişti: Eğer hayat bu dünyada mutluluğu ele geçirmek için yapılan sürekli bir kavgaysa, acıma ve aşk bu kavganın başarısını engellemekten başka bir işe yarayabilir miydi?
*  İnsanı bağlayabilecek yalnız budur. İnsan hayatı sevmezse, onu anlayamaz da. Hayatın yasası kavgadır diyenler sonunda mahvolmaya mahkum ruhlardır. Tıpkı ateşin ateşle söndürülemeyeceği gibi kötülük de kötülükle alt edilemez.
*  Ve beni dinledikten sonra parmak uçlarıyla masaya vurarak, insanın her yerde insan olduğunu, amacın toplumsal durumu düzeltmek değil, gelecek aşkıyla ruhu yüceltmek olduğunu anlattı.
*  İnsan ne kadar aşağılarda olursa, gerçek hayata, kutsal bilgeliğe o kadar yakın olur.
*  Ama hiç bir şey zamanında varamıyor, ne biriyle ne de diğerleriyle yaşıyor ve tanımadığım güçlü bir elin görünmeyen bir kamçıyla indirdiği darbelerin altında topaç gibi dönüp duruyordum.



http://tr.wikipedia.org/wiki/Maksim_Gorki

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder